Uitgangspunten voor het besturen van regio’s

Jeugdzorg, Wmo

Regio’s moeten ruimte krijgen om zelf te bepalen wie welke taak of maatschappelijke opgave uitvoert. Die ruimte is niet onbegrensd: er moet een kader komen met uitgangspunten voor het besturen van regio’s. De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) moet regio’s helpen door verantwoordelijkheid te nemen voor interbestuurlijke samenwerking. Dat adviseert de Raad voor het Openbaar Bestuur de minister van BZK in zijn adviesrapport ‘Droomland of niemandsland?’.

In Nederland worden heel veel taken in regio’s uitgevoerd, zoals jeugdzorg of toezicht en handhaving op milieuregels door omgevingsdiensten. En, sinds de coronapandemie weten we van het bestaan van veiligheidsregio’s. Regio’s hebben geen formele plek in de Nederlandse bestuurlijke inrichting van Rijk, provincies en gemeenten. Toch is de regionale schaal steeds meer de schaal om allerlei maatschappelijke opgaven aan te pakken. Ook blijkt in de praktijk dat verschillende overheden samenwerken in bestuurlijk regionale ecosystemen. De regio als droomland.

Knelpunten zijn er ook. Sectorale indeling bemoeilijkt integrale sturing, de afstand tot het gekozen bestuur leidt tot een democratisch tekort en over het ontwerp van regio’s is onvoldoende nagedacht. De regio als niemandsland.

Adviesrapport Droomland of niemandsland?

_{Lees meer: Raad voor het openbaar bestuur}