Leden aan het woord – Berno van der Wal – TrackTeam

In deze nieuwsbrief hebben we een betrokkene bij de oprichting van BVKZ gevraagd een terugblik te geven en een toekomstvisie te schetsen over de kleinschalige zorg.

Aan het woord: Berno van der Wal, bestuurder van TrackTeam.

Ruim tien jaar geleden nam ik samen met een aantal zorgondernemers het initiatief voor het opstarten van de BVKZ. Samen met Mark van Barschot voerde ik de eerste gesprekken met VWS en vertegenwoordigers in de toenmalige Tweede Kamer, hebben we uren gebrainstormd, veel telefonisch overleg gevoerd en organiseerden we het oprichtingscongres bij Seats 2 Meet in Utrecht. Ook ontwierp ik het logo. Omdat ik in die periode een baan in loondienst aannam heb ik mijzelf teruggetrokken uit het oprichtingsbestuur.

Lidmaatschap BVKZ

Met mijn andere bedrijf Vivens Begeleiding zijn we lid geweest van andere brancheorganisaties. Ik merkte dat eigenlijk geen enkele brancheorganisatie aansloot bij kleine tot middelgrote zorgaanbieders. Het was dan ook een logische stap om met TrackTeam direct lid te worden van BVKZ. Met Vivens Begeleiding willen we lid worden per 2022 zodra het lidmaatschap van de andere brancheorganisatie afloopt.

Over TrackTeam

Met TrackTeam bieden we een vorm van dagbesteding en participatie richting werk door het onderhouden van mountainbikeroutes. Het onderhoud daarvan komt normaliter aan op lokale verenigingen en vrijwilligers en dat aanbod is steeds beperkter. Zeker met de toenemende drukte op de routes kan dit ten koste gaan van de veiligheid en natuur. Voor mensen met bijvoorbeeld autisme, ad(h)d, een depressie of verslaving geeft het werken in de natuur de noodzakelijke rust om aan herstel te werken. Het is wetenschappelijk bewezen dat verblijven in de natuur een positief effect heeft op de (mentale) gezondheid.

Toekomst kleinschalige zorg

Ik zie de toekomst voor kleinschalige zorgaanbieders somber in. Steeds meer gemeenten willen minder partijen contracteren. Beheersmatig begrijp ik dit. Helaas is politiek in de regel korte termijn gedreven en de waarde van de niet curatieve zorg vaak pas op langere termijn zichtbaar en daarmee moeilijk te kwantificeren.

Er is een hele grote groep mensen in de Wmo beland die een langdurige zorgvraag heeft. Dan is een logische stap beheersen en controleren. Maar het effect van minder aanbieders is een herhaling van de bureaucratie zoals we deze 10-15 jaar geleden in de oude AWBZ hebben gekend. De politiek moet accepteren dat een groep mensen (met psychiatrische problematiek) in onze maatschappij langdurig zorg nodig heeft. Het antwoord op lagere kosten ligt vaak juist in kleinschalige zorg en een specifiek aanbod voor een specifieke doelgroep.