Vorige week publiceerde de IGJ een onderzoek naar kleine GGZ-zorgaanbieders die actief zijn in de langdurige zorg. Het komt regelmatig voor dat zorgverleners geen ervaring en geen passende opleiding hebben. Toch presenteren zij zich als ‘alleskunners’ die zorg kunnen geven aan mensen met een verstandelijke beperking, met psychische problemen, met verslavingsproblemen en aan jeugdigen. Dit brengt risico’s met zich mee voor de kwaliteit van de zorg en de veiligheid van cliënten.
Deskundigheid en professionaliteit
- Bij 10 van de 21 bezochte instellingen zien zij dat er bijna geen toepasbare kennis is van veldnormen en zorgstandaarden die betrekking hebben op de langdurige zorg.
- Een methodische aanpak voor medicatiebeheer ontbreekt vaak, met als gevolg risico op fouten in het medicatieproces. Zorgaanbieders kennen niet altijd de actuele medicatie, de werking of bijwerkingen. Ongediplomeerde medewerkers verstrekken medicatie zonder de benodigde kennis en ervaring. Medicatiekasten zijn niet afgesloten, of worden voor meerdere doeleinden gebruikt.
- Bij een groot deel van de mensen met een GGZ-wonen-indicatie is er naast chronische psychische problemen ook sprake van andere gezondheidsproblemen. Zorgverleners zijn niet altijd op de hoogte zijn van de somatische problemen van cliënten. Of hebben niet de juiste kennis om in te kunnen schatten of cliënten ondersteuning nodig hebben op somatisch vlak.
De inspectie heeft ook kleine zorginstellingen en solisten gezien die wel goede zorg bieden. Zij zijn ingebed in een netwerk, werken samen en organiseren momenten van reflectie.
Meer aandacht voor kwaliteit
De IGJ stelt dat meer aandacht voor de kwaliteit en veiligheid van zorg vraagt om strengere eisen. Door hogere eisen te stellen aan de deskundigheid van zorgverleners of meer waarborgen in te bouwen voor pgb-gefinancierde zorg.
Ontwikkelingen zoals de Wet integere bedrijfsvoering en het Kwaliteitskader ‘Woonzorg in de langdurige GGZ’ , zijn volgens de inspectie stappen in de goede richting. Net als het stellen van voorwaarden bij het toekennen van een persoonsgebonden budget (pgb) door zorgkantoren.
Bron: IGJ