Zorgdomein de Vier Ambachten
Een liefdevol thuis in Zuid-Holland: ‘Bij Zorgdomein de Vier Ambachten kijken we naar wat iemand wél kan’
Tussen de druivenranken en wijngaardhuisjes in het Zuid-Hollandse dorpje Simonshaven is een bijzondere plek ontstaan. Zorgdomein de Vier Ambachten biedt dagbesteding aan mensen die om uiteenlopende redenen buiten de boot vallen in de maatschappij.
Jolanda van Overdijk is sinds afgelopen zomer zorgmanager van de dagbesteding de Vier Ambachten. Ze maakte de overstap vanuit de ouderenzorg, nadat ze direct werd gegrepen door de biologische wijngaard. Niet alleen vanwege de druivenranken, maar ook door de fruitbomen, het water en de sfeer die op het terrein hangt. “Het voelt alsof je in Frankrijk of Italië bent. Het is daar zó mooi en je komt echt helemaal tot rust. Dat geldt ook voor de deelnemers.”
Vier Ambachten
Het zorgdomein draagt niet zomaar de naam de Vier Ambachten. Naast de dagbesteding en de wijngaard, kunnen bezoekers namelijk ook op het terrein overnachten in bijvoorbeeld een houten huisje of wijnvat én heeft directeur Fred Lorsheijd een hoveniersbedrijf. De deelnemers van de dagbesteding werken op alle ambachten mee.
Madeleine van der Tholen, de vrouw van Fred, is directeur van het zorgdomein. Zij werkte in het verleden bij zorgorganisatie Zuidwester als directiesecretaresse en had daardoor affiniteit met de doelgroep. Ze wilde graag iets voor hen betekenen met haar eigen bedrijf. Jolanda: “Als ik nu zie met hoeveel liefde en zorg ze de deelnemers behandelen, dan leveren ze ook echt een waardevolle bijdrage aan de maatschappij. Ze kijken naar wat mensen wél kunnen in plaats van wat ze niet kunnen. Al is dat een hele dag een poes aaien: dan is dat ook prima.”
Iedereen is welkom
De deelnemers vallen om allerlei redenen buiten de maatschappij. Sommigen hebben autisme of ADHD, anderen een depressie en weer anderen kampen met een licht verstandelijke beperking. Het gros is meerderjarig, de oudste is op het moment van schrijven 52 jaar, maar soms zit er ook iemand tussen die niet naar school kan. “Veel deelnemers hebben eerst op andere dagbestedingen gezeten. Daar ging het niet goed, omdat ze vooral veel moesten en weinig eigen inbreng hadden. Bij ons komt bijna iedereen tot leven.”
Het succes van de dagbesteding blijkt wel uit de cijfers. In pakweg negen jaar groeide Zorgdomein de Vier Ambachten naar zo’n twintig deelnemers. Van maandag tot en met vrijdag lopen zij op het terrein rond. De zorgprofessionals halen hen om 9.00 uur op en brengen ze na 15.00 uur weer thuis. Het merendeel woont begeleid. Eenmaal aangekomen op het terrein van De Vier Ambachten, zegt Jolanda iedereen gedag. “Ik vraag hoe hun weekend was, hoe ze hebben geslapen en wat ze willen doen. Dat kan van alles zijn. Het kan zomaar zo zijn dat ik een paar uur lang druiven sta te plukken met een deelnemer die een wat lager niveau heeft. Ik geef de trosjes aan en hij doet ze in de krat. Dat gaat niet snel, maar wat veel belangrijker is: die jongen heeft wel de dag van z’n leven.”
Van koken tot cavia verzorgen
Op de Vier Ambachten is voor ieder wat te doen. De deelnemers verzorgen ontbijtjes voor de mensen die een overnachting hebben geboekt of maken de huisjes schoon. Ze helpen mee in de winkel, in het hoveniersbedrijf of organiseren een voorjaarsmarkt voor het goede doel. “Weer een ander gaat een paar dagen per week naar een naburige boer, omdat hij het heel leuk vindt om mee te helpen met de koeien en kalfjes.” Ook doen ze samen boodschappen en koken ze op dinsdag op toerbeurt. Zo leren ze bijvoorbeeld om beter om te gaan met geld en goed voor zichzelf te zorgen. De grootste uitdaging is de winter. “Dan kunnen we minder naar buiten toe, wat onderdeel is van de kracht van onze dagbesteding. In die periode puzzelen en kaarten de deelnemers veel of doen ze klusjes in het gebouw.” Gelukkig heeft het domein veel ruimtes, waardoor deelnemers zich altijd terug kunnen trekken in een prikkelvrije omgeving.
Op het landgoed lopen ook verschillende dieren rond. Die helpen de deelnemers onbewust in hun ontwikkeling. “Eén jongen was doodsbang voor dieren. Hij kreeg de verantwoording om de cavia’s te verzorgen. In het begin deed hij dat nog met handschoentjes aan. Vorige week vroeg hij opeens: ‘Jolanda, mag ik cavia Sneeuwwitje eens oppakken?’ Ik zette het diertje bij hem op schoot en daar heeft Sneeuwwitje tien minuten gezeten. Dat was een supermooie overwinning.” Het draait in het werk van Jolanda en haar vijf collega’s om het zien van de grote waarde van dit soort overwinningen. “Als deelnemers zeggen dat ze een fijne dag hebben gehad, omdat ze mochten doen waar ze zin in hadden, dan rijd ik tevreden naar huis.”
Verknocht aan de wijngaard
Jolanda hoopt in de toekomst nog meer deelnemers te mogen verwelkomen. “Ik gun iedereen zo’n plek als Zorgdomein de Vier Ambachten. Een plek waar ze zichzelf kunnen zijn.” Zelf wil Jolanda in ieder geval niets anders meer. “Ik geniet ervan om mensen echt wat te kunnen leren en hen te zien groeien. Daarnaast ben ik enorm verknocht aan de wijngaard. Kom zelf maar eens kijken, dan zul je zien waarom.”
